Over

Qi Gong

Over

Wudang

Lessen & Aanbod

Wudangshan of de bergen van Wudang, gesitueerd in de provincie Hubei, China.

Legendarisch voor hun wijsheid, martial arts en geneeskunde.

In de 1200's trok Zhang San Feng de bergen in, vond wijsheid en uiteindelijk de verlichting (details). Hier creëerde hij de basis van Taiji Quan, de basis voor de interne kunsten van Wudang. De (hoofd)berg van Wudang is 1 van de 4 heilige bergen van het Daoïsme (Taoïsme) en is daarom een belangrijk Pelgrimsoord voor beoefenaars van de Dao.

De Dao wordt vaak omschreven als "de weg", maar is ruimer dan dat. Daoïsme is een filosofische/religieuze overtuiging waarbij je gelooft in de wet van de natuur. Het creatieproces (Dao) creëert uit ultieme leegte, Taiji (yin yang),

afhankelijke uitersten dat op hun beurt alles creëeren.

Het idee is dat je wil ontsnappen uit de wereld van uitersten,

je terugkeert naar de bron en zo alle weerstand oplost.

Het ultieme doel is één worden met de Dao,

onsterfelijk worden is een leuk extraatje.

Cultivatie van leven staat centraal en daarom worden alle aspecten stevig onder de loep genomen. Eten, slaap, beweging, mindset alles wordt verfijnd.

Door eeuwen van onderzoek is hier een schat van wijsheid te vinden.

Wijsheid die we nu misschien wel harder nodig hebben dan ooit.

Shaolin en Wudang zijn de 2 bekendste kungfusystemen van China en alhoewel deze slechts 6 uur uit elkaar liggen is er een wereld van verschil.

Shaolin monniken scheren zich kaal om zich symbolisch te ontdoen van alle bezittingen. Ze kiezen voor het spirituele pad om te ontsnappen aan Samsara, de wedergeboorte en het eeuwige lijden. Hiervoor gebruiken ze zittende meditatie. Om te vermijden dat ze fysiek te zwak zouden worden en om zich te beschermen tegen indringers begonnen ze met kungfu.

Shaolin kungfu word gezien als extern. (algemeen)

Daoïsten laten hun haar groeien omdat ze geloven in de weg van de natuur, het laten groeien van dingen zonder tussenkomst, de weg van het minste weerstand. Oorspronkelijk was er geen concept rond wedergeboorte en verfijnen van het leven was dan ook het meest voor de hand liggend.

Historisch is Wudang gespaard gebleven van veel onrust,

wat zich uit in meer interne vormen. (algemeen)

Geschiedenis

Alhoewel de gezondheidskunsten van Wudang ver terug gaan in de tijd, zijn ze niet altijd geweest zoals vandaag. Je moet weten dat deze bergen vol zitten met Daoïstische kloosters en tempels die zich vaak op afgelegen plaatsen bevinden en bovendien werd contact met de buitenwereld gemeden.

Op deze manier kregen vele verschillende takken de kans om te groeien, zonder te veel invloed van elkaar.

Dit is eeuwenlang zo gebleven tot de culturele revolutie (1966-1976) aanbrak, de culturele revolutie streef naar het vernietigen van de 'Vier Ouden' (oude cultuur, oude gewoontes, oude gebruiken en oude gedachten).

Religie werd verboden, tempels vernietigd en beoefenaars mishandelt of naar werkkampen gestuurd.

Daoïsten sloegen op de vlucht en verspreidde zich over heel China.

Het was pas na de culturele revolutie dat er verschillende grootschalige projecten opgestart werden om het culturele erfgoed van China te herstellen.

Xuan Wu Pai, Long Men Pai, Songxi Pai en San Feng Pai

zijn de voornaamste erfgoedlijnen die behouden,

hersteld of heropgebouwd geweest zijn.

Wij studeren volgens de San Feng Pai lijn,

opgericht door de legendarische Zhang San Feng.

Meester Wang Guangde (center) & meester Zhong Yunlong (rechts)

Meester Wang Guangde (1947-2001) 13de generatie, werd het hoofd van de Wudangberg na de legalisatie van van religieuze activiteiten in 1979. Wang Guangde studeerde onder Longmen Pai meester Li Chengyu ♀ (1885-2003) en Xia Yaowan (1911-1997), 12de generatie hoofd van San Feng Pai (geen foto).

In 1981 kwam Zhong Yunlong naar Wudang om interne martial arts te studeren en werd de student van Wang Guangde (San Feng Pai), Guo Gaoyi (Longmen Pai) en Zhu Chengde (Longmen Pai).

In 1985, Wang Guangde, dan het hoofd van de "Wudang Daoist Association) deed een oproep aan alle verspreide Daoïsten om terug te keren naar Wudang om zo het erfgoed te herstellen.

Hier kwam niet veel reactie op. Dus trok Zhong Yunlong héél China rond op zoek naar Daoïstische meesters, met de vraag om hun kunsten door te geven. Door deze reis deed Zhong Yunlong een schat van kennis op over martial arts, interne alchemie en genezingskunsten.

Na 4 jaar rondreizen keerde hij terug naar Wudang en richtte hij samen met meester Wang Guangde

de "Daoist Association Martial Arts Academy" op in het historische Zixiao Palace (Purple Cloud Temple), samen met Guo Gaoyi als hoofdleraar martial arts en Zhu Chengde als hoofdleraar Qi Gong.

Links Meester Wang Guangde 13de gen. & rechts Meester Zhong Yunlong 14de gen.

De oudste hiervan was Meester Yuan Xiu Gang, 15de generatie San Feng Pai,

die zijn eigen school oprichtte in 2006.

In 2009 en zette hij éénmalig een 5-jarig traditioneel programma op voor buitenlanders, zodat het verlies van de culturele revolutie nooit meer zou kunnen herhaald worden.

Eén van die studenten was Jake Pinnick (Zi Gen), 16de generatie San Feng Pai, mijn leraar.

Ondertussen woont Jake Pinnick 15+ jaar in Wudang,

heeft jaren les gegeven op de school van Meester Yuan Xiu Gang

en geeft sinds enkele jaren ook online les.

Leraar

Mijn reis begon in het laatste jaar van mijn hogere studies elektromechanica, 2016.

Op zoek naar "echte" kennis verdiepte ik mij in filosofie en gezondheid.

Mijn eerste boek over Chinese geneeskunde was een ware revelatie.

(Traditionele chinese geneeskunde ~ Dr. Michael Grandjean en dr. Klaus Birker)

Ik las dat chinese geneeskunde (TCM) bestond uit verschillende aspecten:

Acupunctuur, Chinese kruiden, Voedingsleer, Tuina en Qigong.

Dus de volgende jaren heb ik gedaan wat ik kon.

Theorie studeren, mijn eerste Qi Gong vormen leren (Qi gong voor beginners ~ S. Kuei), leren masseren (Tuina ~ Sarah Pritchard) en aangezien eten altijd belangrijk voor mij is geweest begon ik met mijn "bowlsysteem". Door iedere dag hetzelfde gerecht te eten met subtiele verschillen in ingrediënten, smaken en bereidingswijzen kon ik goed voelen wat voor effect deze hadden op mijn lichaam. Taiji kwam ook voor een eerste maal aan bod, maar door gebrek aan een leraar zonder veel gevolg.

Mijn eerste Martial art was Hubei Xingyi Quan, waarbij ik de basics, linkingform en 12 dieren uit 2 boeken geleerd heb.

Er miste een stevige basis dus ging ik op zoek naar verduidelijkende videos en kwam de video tegen van Meester Yuan Xiu Gang waarin hij Wu Xing Qi Gong demonstreerde. Volledig geïntrigeerd door de vorm, besloot ik dat ik naar Wudang moest en het liefst zo snel mogelijk.

Dus ik begon te sparen voor een jaar Wudang, misschien langer...

De plannen werden gemaakt, job opgezegd, klaar om te vertrekken.

Tot corona plots roet in het eten kwam strooien.

Eerst afwachtend, later nieuwe wegen zoekend besloot ik op zoek te gaan naar online lessen.

Ik kwam het online programma van Ismet Himmet tegen

en voor enkel maanden beoefende ik zijn "5 animal Qi gong"-technieken,

maar heb deze uiteindelijk links laten liggen toen ik zag dat Jake Pinnick

een tutorial-reeks begon van Tai He (vorm uit het Wudang Taiji-systeem).

Vanaf dan is het eigenlijk heel snel gegaan.

Na de laatste les was er een evaluatie moment en vanaf dan zijn we in contact gebleven.

Er werden wekelijkse privélessen opgestart en Jake Pinnick werkte aan zijn online platform.

Na evaluatie van de vormen die ik zelf al geleerd had (Wu Xing, Ba Duan Jin en Xingyi, getransformeerd naar Wudang stijl)

gingen we verder met het leren van nieuwe vormen, aangevuld met nieuwe tutorials op zijn platform en evaluatie momenten.

Na 3,5 jaar intensieve online klassen was het eindelijk tijd voor een echte ontmoeting.

Ik kreeg de eer om 3 maanden lang, dag in dag uit samen te leven met Jake en zijn familie.

Een ochtend-klas voor het interne werk en een voormiddag-klas voor het trainen van basics en trainen van vormen, de namiddag was op eigen initiatief, dus die kon ik goed gebruiken voor voorbereiding op de les van morgen, herhalen of extra oefening (in totaal goed voor zo'n 7uur training per dag, zalig).

Jake was goed op mij afgestemd en ik op hem, dus konden we snel gaan. Dat was nodig ook want er waren zo een 15 vormen die we moesten verfijnen...

Uiteindelijk had ik zelf nog tijd over om nieuwe vormen (half) te leren en mij voor te bereiden op een "nieuw seizoen online klassen".

Zo konden we van start gegaan met "Xuan Men Jian" één van de vele straightsword-vormen, waar Wudang zo legendarisch voor is en "Bagua Zhang" de laatste ontbrekende telg in de familie van de interne kunsten (empty hand).

De ervaring van zelfstandig trainen alvorens Wudang te bezoeken bleek heel waardevol te zijn.

Want eerlijk, trainen/leven in Wudang is makkelijk vergeleken met de combinatie van het dagelijkse leven in België en een goed gevuld (trainings)schema.

knipsel flyer_edited_edited_edited_edited.jpg

In September 2020 startte ik samen met mijn toenmalige vriendin "centrum Emerald" op. Hier gaf ik lessen Qi Gong: Ji Ben Qi Gong- een basic Qi Gong set en later Wu Xing en Ba Duan Jin, zij gaf meditatielessen en Tibetaanse Yoga.

Toen we later beslisten onze eigen weg op te gaan richte ik eerst Xianyun op, wat later Practice-based-Living werd.

Practice based Living

Practice-Based Living staat voor een benadering van het leven die de nadruk legt op het dagelijks toepassen van principes, vaardigheden en kennis om persoonlijke groei en ontwikkeling te bevorderen.

Het is een manier van leven waarbij je niet alleen leert door theorie, maar vooral door de praktijk – door het consistent uitvoeren, herhalen en verbeteren van bepaalde activiteiten.

In plaats van enkel te focussen op het resultaat of het einddoel, draait het bij Practice-Based Living om het proces zelf.

Het gaat erom jezelf dagelijks uit te dagen, te leren van de ervaring en door voortdurende oefening vooruitgang te boeken. Dit kan betrekking hebben op fysieke vaardigheden zoals martial arts, muziek of een ambacht, maar ook op mentale of emotionele ontwikkeling, zoals het versterken van je focus, geduld of zelfdiscipline.

De lessen zijn gevormd rond individueel oefenen, omdat ik het ook zo geleerd heb.

Tegenwoordig worden zelf de traditionele studenten op deze manier opgeleid.
Er is nu éénmaal meer vraag naar technieken om je gezondheid en welzijn in handen te nemen,

dan vechttechnieken.

Een voordeel is dat je van niemand anders dan jezelf afhankelijk bent, een nadeel is dat partnerdrills en vechtapplicaties vooral conceptueel behandelt worden.

Dit zou geen probleem mogen zijn als je de vormen wil gebruiken om je (mentale) gezondheid, , kracht en flexibiliteit te verbeteren.

Iedereen leert op een verschillend tempo en heeft verschillende noden, dus opteer ik zo veel mogelijk voor privélessen.

Op deze manier wordt geen detail over het hoofd gezien en kan je op maat begeleidt worden.

Af en toe worden er ook open-lessenreeksen vrijgegeven, indien je hier interesse in hebt, abonneer je dan zeker op de nieuwsbrief.